Thursday, 22 March 2012
Thursday, 15 March 2012
Venus and Jupiter
Sunday, 11 March 2012
Δόμνα Σαμίου -Όλα τα πουλάκια ζυγά-ζυγά
Όλα τα πουλάκια, κι αμάν-αμάν,
όλα τα πουλάκια ζυγά-ζυγά
όλα τα πουλάκια ζυγά-ζυγά
τα χελιδονάκια ζευγαρωτά.
Το 'ρημο τ' αηδόνι το μοναχό
περπατεί στους κάμπους με τον αϊτό.
Περπατεί και λέει και κελαηδεί,
βρε Μεσολογγίτη πραματευτή.
Πού τήνε διαλέχτεις αυτήν τη νιά
την ξανθομαλλούσα την Πατρινιά.
Aπ' την Πόλη ερχόμουν κι απ' τα νησιά
κι απ' τη γειτονιά της επέρασα.
Τα βασιλικά της επότιζε
και τις ματζουράνες εδρόσιζε.
Μου 'κοψε κλωνάρι και μου 'δωσε,
μου 'πε κι ένα λόγο που μ' άρεσε.
Στείλε προξενήτρες στη μάνα μου
και προξενητάδες στο μπάρμπα μου.
όλα τα πουλάκια ζυγά-ζυγά
όλα τα πουλάκια ζυγά-ζυγά
τα χελιδονάκια ζευγαρωτά.
Το 'ρημο τ' αηδόνι το μοναχό
περπατεί στους κάμπους με τον αϊτό.
Περπατεί και λέει και κελαηδεί,
βρε Μεσολογγίτη πραματευτή.
Πού τήνε διαλέχτεις αυτήν τη νιά
την ξανθομαλλούσα την Πατρινιά.
Aπ' την Πόλη ερχόμουν κι απ' τα νησιά
κι απ' τη γειτονιά της επέρασα.
Τα βασιλικά της επότιζε
και τις ματζουράνες εδρόσιζε.
Μου 'κοψε κλωνάρι και μου 'δωσε,
μου 'πε κι ένα λόγο που μ' άρεσε.
Στείλε προξενήτρες στη μάνα μου
και προξενητάδες στο μπάρμπα μου.
Thursday, 8 March 2012
Σβησμένες όλες οι φωτιές οι πλάστρες μές στη χώρα
Στην εκκλησία, στον κλίβανο, στο σπίτι, στ’αργαστήρι
παντού, στο κάστρο, στην καρδιά, τ’ αποκαΐδια, οι στάχτες.
Πάει κι ο ψωμάς, πάει κι ο χαλκιάς, πάει κ’ η γυναίκα, πάνε
τα παλικάρια, οι λειτουργοί, και του ρυθμού οι τεχνίτες,
του Λόγου και οι προφήτες.
Τα χέρια είναι παράλυτα, και τα σφυριά σπασμένα
και δε σφυροκοπά κανείς τ’ άρματα και τ’ αλέτρια
κι’ η φούχτα κάποιου ζυμωτή λίγο σιτάρι αν κλείσει
δεν βρίσκει την πυρά ζεστή ψωμί για να το κάνει.
Κι’ από κατάκρυα χόβολη μεστή η γωνιά, κι’ ακόμα
κι απ’τη γωνία του σπιτιού, πιο κρύα η καρδιά είναι.
Kακοκατάντησε η καρδιά του ανθρώπου. Κρίμα… κρίμα!
Σκοτεινό ερείπιο κι’ η εκκλησιά και δίχως πολεμίστρες
το κάστρο, και χορτάριασε κι’ έγινε βοσκοτόπι.
Κι’ ο μέγας Έρωτας μακριά, και είν’ άβουλος ο άντρας
κι’ άπραχτος, και στο πλάι του χαμοσυρτή η γυναίκα,
κυρά τους έχουν την σκλαβιά και δούλο τους το ψέμα.
Σβησμένες όλες οι φωτιές οι πλάστρες μες στη Χώρα.
Παλαμάς "Η φλογέρα του βασιλιά" (Thanks to N. P.)
Tuesday, 6 March 2012
Subscribe to:
Posts (Atom)