Ο Μύθος των μελισσών

Τώρα, σκέψου την ένδοξη κυψέλη και δες πώς τιμιότητα και εμπόριο συμπορεύονται.
Η επίδειξη εξαλείφθηκε, εξανεμίστηκε.
Η εικόνα εντελώς άλλαξε, γιατί δεν είναι μόνο εκείνοι που έφυγαν, οι οποίοι ξόδευαν τεράστια ποσά
αλλά και τα πλήθη που ζούσαν απ’ αυτούς,
υποχρεώθηκαν επίσης να εξαφανιστούν.
Μάταια τώρα στρέφονται σε άλλες δουλειές. Παντού υπάρχει κορεσμός.
Η τιμή της γης και των σπιτιών πέφτει,
μυθικά παλάτια, που οι τοίχοι τους, όπως εκείνοι των Θηβών, χτίστηκαν με παιχνίδια, προσφέρονται για ενοικίαση.
Τα οικοδομικά επαγγέλματα καταστράφηκαν τελείως
βιοτέχνες δεν εργάζονται.
Κανένας κεραμοτεχνίτης δεν φημίζεται πλέον για την τέχνη του, οι λιθοκόφτες και οι γλύπτες δεν μνημονεύονται πια…
Μόνο η αρετή δεν εξασφαλίζει για τα έθνη μεγαλόπρεπη ζωή.
Εκείνοι που θα αναβιώσουν ένα χρυσό αιώνα πρέπει να είναι ελεύθεροι,
τόσο για την ασωτία όσο και για την τιμιότητα.

Μπέρναρντ Μάντβιλ (αρχές 18ου αι.)
Η γκρινιάρα κυψέλη ή οι απατεώνες που έγιναν τίμιοι