HASTA LA VICTORIA SIEMPRE !!!

Aprendimos a quererte
desde la histórica altura
donde el sol de tu bravura
le puso cerco a la muerte.

Aquí se queda la clara,
la entrañable transparencia,
de tu querida presencia
Comandante Che Guevara.

Tu mano gloriosa y fuerte
sobre la historia dispara
cuando todo Santa Clara
se despierta para verte.

Vienes quemando la brisa
con soles de primavera
para plantar la bandera
con la luz de tu sonrisa.

Tu amor revolucionario
te conduce a nueva empresa
donde esperan la firmeza
de tu brazo libertario.

Seguiremos adelante
como junto a ti seguimos
y con Fidel te decimos:
!Hasta siempre, Comandante!

Οι δικοί μας Χόροβιτς - Αναζητώντας τα ίχνη του Χρύσανθου Λαζαρίδη

Του Κωστή Καρπόζηλου - Δημοσιεύτηκε στο 10ο τεύχος του περιοδικού "Λεύγα"

Το βιβλίο του Ντέιβιντ Χόροβιτς The Free World Colossus: A Critique of American Foreign Policy in the Cold War κυκλοφόρησε στα ελληνικά σχεδόν ταυτόχρονα με την έκδοσή του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τέσσερεις δεκαετίες έχουν περάσει από τότε και η έκδοση του Κάλβου με τον διεισδυτικό τίτλο Από τη Γιάλτα στο Βιετνάμ: ανατομία της διεθνούς πολιτικής ζωής (1945-1967) αποτελεί σημείο αναφοράς σε μεταπολιτευτικές βιβλιοθήκες και πάγκους υποψιασμένων παλαιοβιβλιοπωλών. Οι 600 τόσες σελίδες του φοβερού παιδιού της Νέας Αριστεράς αναδείχθηκαν σε δημοφιλές ανάγνωσμα, καθώς παρείχαν στο ελληνικό κοινό μία εκ των έσω κριτική του αμερικανικού ιμπεριαλισμού· διόλου συμπτωματικά το 1975, οι εκδόσεις Λιβάνη εξέδωσαν την κατάτι παλαιότερη προσέγγιση του συγγραφέα για το ίδιο θέμα κάτω από τον τίτλο Ιμπεριαλισμός και επανάσταση.[1]

Οι δύο αυτές ταυτόχρονες εκδόσεις συνιστούν τις μοναδικές εμφανίσεις του πολυσχιδούς έργου του Χόροβιτς στα ελληνικά. Δεν πρόκειται για παραδοξότητα αλλά για προϊόν αμηχανίας έναντι της μεταμόρφωσης του ανατόμου του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού σε διαπρύσιο υπερασπιστή του. Ο Ντέιβιντ Χόροβιτς, ο επισκέπτης της καστρικής Κούβας, στην οποία αναζητούσε ένα υπόδειγμα κοινωνικής οργάνωσης μακριά από τα γραφειοκρατικά καθεστώτα της Ανατολής, και μετέπειτα συνοδοιπόρος των Μαύρων Πανθήρων, από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 έχει αναδειχθεί σε ιθύνοντα νου ενός εκτεταμένου δικτύου ιδεολογικού και πολιτικού ακτιβισμού του Αμερικανικού νεοσυντηρητισμού. Ανάμεσα στις δραστηριότητες του Horowitz Freedom Center, του βασικού παρατηρητηρίου που έχει οργανώσει ο ίδιος, ξεχωρίζει η διαδικτυακή βάση δεδομένων Discover the Networks: a guide to the political Left (www.discoverthenetworks.org), που καταγράφει τις ποικίλες εκφάνσεις του πολιτικού ριζοσπαστισμού προκειμένου να καταπολεμήσει την «επιρροή [της αριστεράς] στην κοινή γνώμη» – ποιός αλήθεια είναι καταλληλότερος για κάτι τέτοιο;

Η μεταμόρφωση του Ντέιβιντ Χόροβιτς δεν υπήρξε σιωπηλή. Άλλωστε η πορεία του, ήδη από τα χρόνια της Νέας Αριστεράς, είναι κατάστικτη από συγκρούσεις και ρήξεις. Το 1987 υπήρξε εκ των βασικών οργανωτών του Second Thoughts Conference, μιας συνάντησης εκπροσώπων του αμερικανικού 1968 που έλαβε χώρα στην Ουάσινγκτον και οργανώθηκε γύρω από την παραδοχή ότι ανήκαν σε μια «καταστροφική γενιά».[2] Με τρόπο που δεν επιδεχόταν παρερμηνείες, το συνέδριο είχε ως κύριο άξονα την κατάσταση στη Νικαράγουα· στη δίνη του σκανδάλου Contragate, που είχε στριμώξει το επιτελείο του προέδρου Ρήγκαν, το συνέδριο ενέκρινε την πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών στην περιοχή και την υποστήριξη στους αντιπάλους των Σαντινίστας. Στη συνέχεια, ο Ντέιβιντ Χόροβιτς περιόδευσε στη Λατινική Αμερική, τον γενέθλιο τόπο του αμερικανικού αντιιμπεριαλισμού της δεκαετίας του ’60, επισκεπτόμενος τη Νικαράγουα στο πλαίσιο μιας προπαγανδιστικής αποστολής για τη μεταστροφή της αμερικανικής κοινής γνώμης υπέρ των ενόπλων Κόντρας. Η ταλάντωση του Χόροβιτς υπενθυμίζει ότι εκτός από τις συνήθεις διαδρομές, από τις τάξεις της οργανωμένης αριστεράς προς τις μεταρρυθμιστικές εκδοχές της σοσιαλδημοκρατίας, υπάρχουν και πιο ενδιαφέρουσες πολιτικές και ιδεολογικές επιλογές – υπενθύμιση χρήσιμη για όλους, εκτός ίσως από τους κουραστικούς ξερόλες της εγχώριας αριστεράς που ενδόμυχα συνδέουν την πορεία του Χόροβιτς με το γεγονός ότι γεννήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες και άρα ήταν εκ προοιμίου παίγνιο στα χέρια μυστικών υπηρεσιών και κοινωνικών νομοτελειών. (συνέχεια...)

Jacqueline du Pre Elgar cello concerto

SOSτε το νερό

La Trahison des Images

Magritte's "La Trahison des Images" ("The Treachery of Images") (1928-9)
or "Ceci n'est pas une pipe" ("This is not a pipe").
Sometimes translated as "The Betrayal of Images"
By René Magritte, 1898-1967

Michael Hudson: Thatcher's Legacy of Failed Privatizations

By Michael Hudson, a research professor of Economics at University of Missouri, Kansas City, and a research associate at the Levy Economics Institute of Bard College. His latest book is “The Bubble and Beyond.”
As in Chile, privatization in Britain was a victory for Chicago monetarism. This time it was implemented democratically. In fact, voters endorsed Margaret Thatcher’s selloff of public industries so strongly that by 1991, when she was replaced as prime minister by her own party’s John Major, only 35 percent of Britain’s voters supported the Labour Party – half the proportion registered in 1945. The Conservatives sold off public monopolies, used the proceeds to cut taxes, and put the privatized firms on a profit-making basis. Their stock prices rose sharply, making capital gains for investors whose ranks included millions of Britons who had been employees and/or customers of these enterprises.
Yet by 1997 the Conservatives were voted out of office by one of the largest margins in their history. What concerned voters were the results of privatization that Mrs. Thatcher had not warned them about. Prices did not decline proportionally to cost cuts and productivity gains. Many services were cut back, especially on the least utilized transport routes. The largest privatized bus company was charged with cut-throat monopoly practices. The water system broke down, while consumer charges leapt. Electricity prices were shifted against residential consumers in favor of large industrial users. Economic inequality widened as the industrial labor force shrunk by two million from 1979 to 1997, while wages stagnated in the face of soaring profits for the privatized companies. The tax cuts financed by their selloff turned out to benefit mainly the rich.

Read more at http://www.nakedcapitalism.com/2013/04/michael-hudson-thatchers-legacy-of-failed-privatizations.html#RQafx5LdtJVXqFlE.99

Ugo Chavez

Why an H&M T-Shirt costs only 4,95 Euro?

Wolfgang Uchatius asks in this week’s DIE ZEIT, how an H&M T-Shirt can cost only 4,95 Euro (the exact same price as 10 years ago). In his long and well-researched article he follows the path of an H&M T-Shirt – a little bit like Rivoli’s “Travels of a T-Shirt”, but only on 3 pages. Uchatius discovers at least 7 secrets of the cheap H&M T-Shirt:
1. Cheap cotton: In the past years, the 400 g of cotton that you need for one T-Shirt cost around 0,40 Euro. US cotton is cheap, because the cotton stripping machines yield as much cotton a day as 300 workers, and because US-American taxpayers subsidize it by 40 Cents a shirt. Hence, machines and US taxpayers make our H&M T-Shirt cheap. However, Uchatius explains that the cotton price has been rising to 1 Euro for 400 g, because there is too little cotton in the world market at the moment.
2. Indecent working conditions: The ability of the workers in Bangladesh to hold back their need to go to the toilet during working hours (he explains the living and working conditions of workers in Bangladesh in some detail). Garment workes in Bangladesh drink little during working hours (in factories that are around 30-40 degrees hot!), because otherwise they need to go to toilet and then they do not manage the strict targets set by the factory management to achieve the low prices H&M pays (....more)

New York

Por que Grecia? (Pedro Olalla)

Yes I do (Monika)

You're my brightest sun
You're my crystal sea
You're my loudest rhythm
Beats inside my heart
I will make you laugh
I will make you fly to the sunny skies
Where we'll live in happiness